zondag, oktober 14, 2007

Groentepap

De tijd dat Bubblygirl stillekes aan weer aan de slag mag gaan op het werk, komt dichterbij...het is met gemengde gevoelens dat ik er weer terug zal staan. Ontzettend blij dat ik mijn collega's weer kan zien en weer mag gaan bloed prikken, maar mijn kleine mannetje ergens anders achterlaten...dat vind ik ontzettend moeilijk.

Net nu we goed op dreef zijn met vanalles: hij heeft voor regelmaat in zijn leven en slaapsysteem, we hebben al verschillende groentjes leren kennen met onze groentepap...en vooral, hij begint meer en meer aan me gehecht te worden. Soms had ik het gevoel dat hij me niet graag had, en me alleen zag als 'diegene die me melk geeft'...maar nu is hij meer content en kan ontzettend genieten gewoon van mijn aanwezigheid, en daar kan ik nu voort zo geweldig van genieten.

De groentepap is een enorm succes van het begin, meestal eet hij al een 200 gr groentepap, en hij kent ondertussen al worteltjes, tomaat en brocolli, al kan deze laatste niet op zoveel bijval van hem rekenen. "namme namme nam" is zijn lievelingszinnetje tijdens het eten en alles onderkliederen is natuurlijk ook heel fijn (bubbly heeft zich hier al moeten bij neerleggen :-( )


*mijn groentepappeke om 12u is heilig voor me, eigenlijk any food is heilig voor me :-)*



*dit is meestal het resultaat na het eten, da lepeltje vind ik nog altijd wel niet zo'n practisch ding*




*5 maanden ben ik geworden, dus eventjes fotosessie met de mama in de relax*




*Natuurlijk mocht ik ook met papa in de relax zitten, ook heel fijn, die lacht hetzelfde als mij, de gekke papa ;-)*





*Zo zie ik eruit als ik aan het slapen ben, een serieus kereltje he*




*Maar af en toe moet er gelachen worden, zoals hier, toen ik net wakker werd en mijn mama met dat rare toestel boven me zag staan*

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

De foto's zijn weer schitterend! Veel plezier met weer aan het werk gaan, al begrijp ik wel dat je het vervelend vindt om Noah bij vreemden achter te laten...

16 oktober, 2007 09:39  
Anonymous Anoniem said...

Ik vond het ook verschrikkelijk om Lara achter te laten...daarom ben ik ook pas weer begonnen toen ze 1 jaar was.
Maar het blijft lastig ;)

Leuke foto's ook weer zeg!
Die laatste foto is wel HEEL erg leuk...mooie lach heeft die Noah van jullie! Poehee :)

16 oktober, 2007 15:21  

Een reactie posten

<< Home