Opvang voor the little one

Vandaag was het even kennis maken met de lokale creche of kribbe hier in de straat. Nu is het de gewoonte dat je eigenlijk wanneer je pas weet dat je zwanger bent, je best daar al kan aanmelden...maar vandaag zijn we er maar eens naar toegeweest...en we staan op de wachtlijst. Alleen is het toch niet echt mijn ding, die kribbe. We waren wel vertederd met het aanzien van al die leuke kleine lieve gezichtjes van de kleintjes ...maar het leek me zo erg om de kleine hier achter te moeten laten...laat staan toch het eerste begin van zijn leven hier te beginnen.

Voor de rest had ik verwacht dat het nu beter ging, ben dan ook juist 3 maanden ver...maar vandaag is de lunch er toch weer mooi uitgekomen...wat niet altijd even leuk is. De vermoeidheid is wel heel veel minder, want de laatste tijd was mijn beddeke de favoriete plaats waar ik vertoefde.

Nu alleen nog aftellen naar 9 november, dan gaan we nog es een glimpje kunnen opvangen van onze kleine, en zien dat het allemaal in orde is *fingers crossed*

Behind the silence

Ok, het hek kan van de dam...spread the world around!! Er komt gewoon een klein bubblygirlke..of een kleine Greatgreengoblin!!
Ondertussen 11 weken verder, met de nodige last van 'mottigheid', geen energie en heel veel slaap, weet heel de familie het nu. Gisteren was het nog even een hele bijeenkomst van het kamp Greatgreengoblin, en nadat we hun verrast hadden, zijn we weer meer content.

Want het was zelfs een verrassing voor de Greatgreengoblin en mij...maar we zijn er ontzettend blij mee en kijken al uit naar de 14de mei...of alleszins daar ergens in de buurt.

Voor een kijkje te hebben op onze kleine spruit (echo dateert van 6 oktober) verwijs ik je graag nog eens naar mijn lieverdje: de Greatgreengoblin .

De volgende echo komt eraan...alleen nog wachten tot 9 november!!

Cavia's doodknuffelen

Een van mijn favoriete stekje op het internet is even de hoogtepunten lezen van de krant. Zo ook nu, totdat ik dit artikel tegenkwam. Het is een zielig bericht misschien maar langs de andere kant had het ook wel iets lachwekkends (of zou dit nu weer aan mij liggen?).

Nu ja, je ziet, kleine kinderen moet je toch altijd een beetje intomen met huisdieren. Maar ze kunnen ook wel schattig zijn hoor, en dat bewijst mijn neefje Jona keer op keer. Hij is de knuffelaar van onze familie, en echt door hem wil je echt geknuffeld worden ...maar of dit een cavia zou overleven ?? :-)

The Jungle of Traffic

Soms vraag je je af waar mensen met hun hoofd zitten als ze met de wagen rijden. Zo is Bubbly een usual customer van de Belgische autowegen en moet ze zich iedere dag een weg banen door verschillende roekeloze kamikazes. Zo kan ik eigenlijk elke dag een ongeluk hebben, was het niet dat er toch nog een beetje defensief rijgedrag in mijn armen zit... mooi voorbeeld is de Ring van Antwerpen. Voor velen een hekelpunt, maar voor mij een noodzakelijk kwaad en eigenlijk wel een leuke speelplaats...tot gisteren. Want mensen hebben altijd maar 1 ding in hun hoofd: de richting waar ze naar toe willen...dus zien ze staan Turnhout-Eindhoven, wel dan moeten we toch niet letten op die mensen die daar al mooi voorgesorteerd waren?? Nee, dan doen we vooral geen richtingaanwijzers aan en knallen we gewoon op die rijstrook...en om dan tot de vaststelling te komen dat er toch nog wel een eenzaam Yariske daar aan het rijden was. Gevolg: Ik en de Yaris even helemaal opzij...en toch wel effe vies kijkend naar de domme chauffeur voor me. Hij had het door denk ik, want in alle haasten spurtte hij naar voren, zich ontdoen van mijn boze blik...en die van mijn Yariske natuurlijk :-)

Vandaag zal het weer niet beter zijn, is weeral een groot accident gebeurd in de Kennedytunnel, wat ook voor mij weer gevolgen heeft op de ring...dus we gaan ons weer strakjes in de 'Jungle of Traffic' begeven.