Party animal...of toch niet

Onze Noah heeft de laatste dagen een paar feestjes achter de rug. Niet dat hij er iets zelf van gemerkt zou hebben, want mijnheer heeft er mooi doorgeslapen...zelfs door gekrijs van kinderen tussen de twee en acht jaar! Hij heeft zich mooi gedragen, en in zijn slaap regelmatig tegen de mensen gelachen...de braafste baby ter wereld hebben we volgens de mensen.

Maar natuurlijk moet ie dan ook ergens wakker zijn, en wat denk je dan om een uur of twee 's nachts...brave baby...ik dacht het niet. Voor het moment heeft hij dus de gewente om het een beetje uit te hangen tussen twee uur en vijf uur 's nachts, en ik kan je verzekeren...dat is zwaar. Maar uiteindelijk mogen we niet klagen, het is en blijft een lieve baby, slaapt en eet goed en kan ook af en toe schattige snoetjes trekken, waarvan bijgevoegde foto's het bewijs zijn!

Leven op het ritme van de kleine

Het leventje gaat hier zijn normale "Noah"gang, we leven letterlijk op het ritme van de kleine. Vandaag mochten we niet echt klagen, tweemaal wakker geweest in de nacht voor zijn 'late-time snackskes', maar voor de rest was er effe rust gegund aan de mama...en die had het effe nodig. Nu besef ik nog maar eens hoe ik toch heel veel nood heb aan slaap...vooral om aan 1 stuk door te slapen, en dat is er nu effe niet meer bij.

De baby blues zijn er ook nog altijd, maar de happy moments beginnen meer en meer veld te winnen, en dat was wel nodig. En voor de rest, het venteke doet het goed, geen klachten van onze Noah :-)

Noah update

Mijn twee lieve schatten: Greatgreengoblin en Noah

Trotse Bubblygirl met Noah

Effe gek doen met Noah :-)

Je ziet, we houden het hier goed uit met onze Noah. Af en toe is er wel eens een huilbui (ook bij de mama...want de hormonen spelen nog steeds parten) maar die zijn gelukkig niet te frequent. Noah is nog altijd te gulzig en dat geeft natuurlijk weer de nodige hikbuien en het teruggeven weer...maar voor de rest doet ie alles prima!!

New boy in town: NOAH

Daar was hij dan op 13 mei om 18u43: Noah, onze zoon.

De bevalling is eigenlijk vlekkeloos verlopen, aangezien ik pas om half zes 's morgens door had dat het wel echt begonnen was. Heb het dan nog tot een uur of elf uitgehouden thuis en ben dan richting ziekenhuis gegaan...waar dan het echte werk begon, maar na 6 cm ontsluiting had ik het wel gehad...en heb ik maar voor epidurale gekozen (die ze dan in 5 keer prikken erin gekregen hebben *ouch*) En van dat moment vlogen de centimeters voorbij en was er onze zoon na een viertal keren pushen van mij.

Noah ... een naam die bij vele natuurlijk doet denken aan de ark van Noach, maar daar komt het dus niet echt van.. maar de naam zou ook 'rust' en 'troost' betekenen...en dat is hij ook: de rust zelve.

Meer updates volgen...alleen moeten we nu even aan het ritme van de kleine wennen, die vooral liever 's nachts blijkt te leven en vooral wil eten dan door de dag (ja, hij heeft al iets van de mama weg :-))

Val van trap

Gisteren nog es even wat tijd gespendeerd met mijn neefje Jona en petekindje Sara. Bleek dat Sara van de trap gevallen was...resultaat: plas bloed en niet direct duidelijk waar het bloed vandaan kwam. Eenmaal bij de dokter waren ze er achter gekomen dat het een serieuse wonde was op haar hoofd, goed verstopt onder haar haartjes... het uiteindelijke resultaat waren 4 hechtingen in haar schedel. Zij heeft helemaal geen kick gegeven bij de verdoving of bij het naaien zelf... chapeau vind ik dat voor een kind van 3 jaar!!

Zelf zit ik me hier af en toe op te vreten, het wachten word ik een beetje beu en ook ben ik wat bang aan het worden voor die weeën en de bevalling zelf. Maar de kleine geeft nog steeds niet de indruk dat hij/zij er al uit wil, integendeel hij/zij zit nog steeds hoog...en heeft nog steeds de neiging om de mama af en toe te laten weten dat hij/zij er nog is met welgemeende trappen in de flank.

*the countdown is now on 4 days*

Julie

Leenenwoutje
Originally uploaded by Bubblygirlsworld.

Zelf was ik niet alleen aan het aftellen, nee, mijn mateke van het werk, was ook zwanger 10 dagen voor mij voorzien, en vandaag was het dan de dag, weliswaar een paar daagjes later.

Daarom langs deze weg alvast nen dikke proficiat aan haar, Musti en Woutje, want die wordt nu alweer grote broer van Julie.

Nu nog onze 'little one' die ik vandaag nog es heb kunnen bewonderen bij de gyn. Het zag er allemaal heel goed uit, het lag goed, woog om en bij de 3300gr en zou toch wel voor volgende week ergens zijn...we blijven wachten.

The Countdown

Ja, voor mij was het altijd nog een ver gebeuren...totdat ik gisteren die kalender omsloeg en daar mei zag staan. De maand waarin het gaat gebeuren is aangebroken en dat maakt het alleen maar spannender nu in bubbly-Goblinwereld. Het is wel niet zo dat we hier heel de tijd op de tippen van onze tenen lopen, nee, daar zijn we te nuchter voor, maar het besef is er nu meer dan ooit.

De datum 14 mei komt dan ook dichterbij en aangezien precies de meeste mensen rondom ons van mening zijn dat het kleintje er eerder zal komen dan deze datum, ja, moeten we er toch een beetje rekening mee houden. Maar alles is dan ook al klaar, en het kan komen... maar hij of zij zit nog steeds wel hoog in Bubblies buik en heeft nog niet echt de intentie om echt te zakken. Maar ik houd jullie zeker op de hoogte van mogelijke wijzigingen...ondertussen gaan we lekker nog aftellen...het moet toch niet altijd met oudjaar zijn, toch?? :-)