Muts met oorflappen

Het is een hectisch weekendje geweest ten huize Bubblygirl-Greatgreengoblin! Zo heeft Bubbly het een hele tijd aan haar maag gehad: stress. En is de Greatgreengoblin pardoes gaan staan op een rondslingerend blokje van Noah. Resultaat: een avond niet kunnen staan, en de dagen daarna al hikkelend door het leven met een serieus dik en blauw hematoom onder de voet. Noah zelf heeft het allemaal niet aan zijn hart laten komen, die ging ijverig door met spelen, boekjes lezen en natuurlijk zijn stofzuigertjes uit en in de kast zetten....

We hebben wel een nieuwe muts gekocht voor hem, wij waren dolenthousiast ...Noah niet echt, want toen we eens een mooi fotootje wilden nemen, was de onderstaande foto het enige goede resultaat...mutsen met oorflappen zijn niet aan hem besteed :-(


*Het was tijd om mijn petje in te ruilen tegen een wintermuts, vond mijn mama...al vond ik een petje veel leuker, dan zo'n ding met oorflappen eraan *zucht* *
































*ik moet tegenwoordig meer zelfstandig beginnen te eten, want als ik strakjes eens moet gaan logeren, zal ik het ook alleen moeten kunnen...*




*De laatste tijd vind ik boekjes lezen heel leuk, al laat ik liever meestal mijn papa of mama voor me voorlezen, dat is gemakkelijker :-)...en de grote Hopla boek is mijn favoriet!*




*als mensen me tegen komen, zeggen ze altijd dat ik een 'groot manneke' ben, en eigenlijk vind ik mezelf soms ook al wel groot hoor :-)*




*de papa en ikke zijn twee handjes op enen buik, zelfs in onze bewegingen zijn we soms synchroon, goed he! *

Rozijnen

Onze Noah is snel content...maar als hij even een dipje heeft en het allemaal niet meer echt ziet zitten (ja, zelfs kleine peutertjes hebben soms een zwaar bestaan), dan kan je hem altijd verleiden met een handje vol rozijnen. Zelf moet ik eerlijk toegeven dat ik graag een paar rozijntjes geef, want die glimlach achteraf op zijn gezicht is goud waard!

*Rozijnen, ik zou er alles voor doen, maar ik snap niet dat de mama die altijd zo ver moet zetten :( *



*Mission accomplished: de rozijnen zijn voort in handbereik!*



*Voila seh...hier krijg ik gewoon rozijntjes...ik ben door het dolle heen!! *

De vooruitgang

De vooruitgang is niet weg te denken in je gezin, of familie. Zo heeft de Greatgreengoblin zich ook weer een mooi exemplaar van gsm aangeschaft (toys for boys, noem ik het), maar vind ik dat ik zelf ook niet echt moet onderdoen voor manlief. Zo heb ik ooit eens deze foto genomen, in het warenhuis, toen Noah nog maar 9 maanden was...het blijft toch nog altijd een van mijn favorieten:



Zo verschoot ik ervan dit weekend dat mijn schoonouders, die de zeventig gepasseerd zijn, zich een computer en internet hebben aangeschaft: wel dat vind ik nog eens een knap staaltje van durf! Ook mijn eigen ouders gaan binnenkort het web onveilig maken, en eigenlijk ben ik er blij mee...want wat is ne mens tegenwoordig zonder internet...kijk naar de Greatgreengoblin en mij...we hebben elkaar 10 jaar geleden hier gevonden op het worldwide web...en het is nog steeds liefde, met een grote L!!

van Teletubbies tot Pmd zak

De kwaaltjes van de stomatis zijn weg, maar er is een kleine verkoudheid voor in de plaats gekomen. Maar we zijn alweer blij dat hij weeral terug alles eet! Voor de rest leert hij elke dag bij en kan hij vooral ontzettend genieten van gewoon buiten rond te krossen in de tuin...of onder mijn wasrekje, of de plaatselijke vuilzak eens te controleren :-)

*Verbouwingswerken Noah...zegt de mama soms tegen me, al zou ik later liever iets anders doen, iets met kranen of stofzuiger, die dingen interesseren me wel*




*Het was mijn programma: de Teletubbies. En de Flodderbeer was ook van de partij, omdat ik toen nog wat ziekjes was.*





*Soms weet mama niet wat klaar te maken voor te eten, en dan help ik haar suggesties te geven...enne 'sliertjes' vind ik altijd lekker *mjammie* *




*Heb ik mooi even de PMD-zak buitengezet, en klaar is kees! *

DJ Noah

Soms wil je die foto trekken, maar lukt het niet, omdat kindlief even een andere pose wil aannemen...zo ook dus met deze foto:




Maar ondanks dat ie onscherp is, vind ik het toch een leuke foto, hij heeft wel iets. Maar het is altijd wel leuk om die kleine snuiter van ons op de gevoelige plaat vast te leggen...en eigenlijk vindt hij het ook altijd wel leuk, want hij denkt steeds dat mama een spelletje met hem aan het spelen is :-)

Stomatitis

Het verdict: Stomatitis. Zo zaten we daar bij de pediater deze morgend. Ik kon het gewoon niet meer aanzien dat zoonlief zo afzag...en ik maar denken dat het allemaal te wijten was aan de doorkomende kiezen. Niets was minder maar, het is dus een ontsteking van heel zijn mondje en vooral tandvlees door waarschijnlijk het Herpes virus (koortsblaasjes).
Remedie: Geen :( .




Dus vooral de pijn verlichten door perdolan en vooral behoudzaam zijn dat kindlief blijft eten en vooral drinken.

Noah is op 1 week tijd meer dan een halve kilo afgevallen, en leeft voor het moment op melk, yoghurt en soms hier en daar een heel klein hapje...maar eigenlijk niet genoeg voor die flinke man van me. Maar nu ik weet wat er scheelt, ben ik gerust...de symptomen moeten normaal gezien na een tiental dagen voorbij zijn...dus we hopen dat ie dan weer mooi gaat eten, zoals voorheen.

kiezen die doorkomen

Drama's zijn het voor de mama en de papa...en natuurlijk ook voor het kind. Tandjes die eraan zitten te komen, en die al voor een stuk zichtbaar zijn... maar dat het bloedende taferelen zouden zijn, had ik nooit verwacht. Met zijn gewone snijtandjes heeft onze Noah nooit een kick gegeven...maar met deze kiezen is het toch wel even wat anders...niet willen eten, slaapritueel iets minder en vooral zich ellendig voelen.



Daarom hopen wij hier dat het allemaal snel gaat beteren...het is niet leuk zo.