Noah op You Tube

Het is een feit: onze Noah is gelanceerd op You Tube!! Al huilende te zien door miljoenen mensen over heel de wereld...hoe beroemd kun je zijn :-)
Het was eerder een experimentje van mij om te zien of het mogelijk zou zijn een filmpje hier op mijn blogje te krijgen...

Hier is dan het resultaat:



We wilden dat onze Noah toen huilde, gewoon om nog eens naar het te korte tongriempje te zien van hem, wat dan de volgende dag door de pediater vakkundig doorgeknipt is geworden.

een rondrij dagje

Het was gisteren niet onze Noah zijn dagje...hij wou maar niet slapen en heeft het uiteindelijk gepresteerd om wakker te blijven van 12U30 tot 22U30, met hier en daar een hazeslaapje van een kwartiertje of zo. Maar we hebben die tijd dan ook nuttig besteed, want hij is weeral geknuffeld door aan aantal mensen:

*Mijn moeke is mijne dikke vriend, ik vind ze ontzettend lief!!*




En aangezien hij maar niet te temmen was, ben ik er maar mee gaan rondrijden, niet echt goed voor het milieu, maar het heeft zijn effect. We hebben effe een tussenstop gehouden bij mijn vriendin en haar kinderen, het was een leuk weerzien, want ook al waren we alletwee thuis toch is het met onze klein mannekes niet meer zo simpel om es bij elkaar binnen te springen, maar nu was het nog es een succes!

*dit zijn ook mijn vriendjes, alleen moet ik nog een beetje gaan groeien om met ze te kunnen spelen*



En natuurlijk konden we het niet laten om ook even binnen te springen bij Tante Nancy en the kids, ook al een eeuwigheid geleden... wat was ik nog es blij om die kleine bengels daar te zien...vooral Sara mijn petekindje was dolenthousiast met de komst van onze Noah!

*Kijk, een paar daagjes oud en al bij tante Nancy en nichtje Sara op de schoot!*




Nu moet ik abrupt hier stoppen, onze Noah heeft zijn mammie nodig!

weekend overzicht

Het was weer een gevuld weekend voor ons. Onze Noah heeft zijn eerste echte fuif al achter de rug!! Weliswaar in een kinderwagen, in de keuken van de zaal waar het feestje doorging. Hij wist wel even niet wat al dat kabaal was, maar vond het gewoon maar beter om wat te happen en dan mooi te gaan slapen: flinke jongen dus!

En zondag was het efkes tijd voor onszelf. Als echte filmfanaten, hadden Greatgreengoblin en ik nood om er es tussenuit te gaan, en we dachten 'Schrek 3' gaat onze gedachten verzetten, even geen babies meer. Maar wat was nu de clue: bij heel veel passages hadden wij een déja-vu...vooral de kleine schrekjes deden ons toch wel es soms aan onze Noah denken :-) En in de filmzaal ben ik gaan beseffen dat ik toch wel een moedergevoel heb, want ik wou toch weer zo snel mogelijk naar mijn kleine venteke!

*ik ben altijd heel blij als ik in mama en papa's bedje mag slapen*




*kijk, ik kan dus al met mijn oogje pinken!!*




*soms doen die mama en papa gek met me, ik laat ze dan maar doen :-)*




*eentje uit de oude doos, hier ben ik maar een paar minuutjes oud, wat zag ik er uit als een bokserke he*

Tongriempje te kort

Ik kon het me nog goed voorstellen...de morgend na de geboorte van Noah, kwam de pediater een blik werpen op mijn zoon. "Alles is in orde, mevrouw, met uw kind, alleen...", toen ik die "alleen" hoorde, begon mijn hart sneller te slaan. "Alleen zijn tongriempje is te kort".

Nu moet ik eerlijk toegeven, anatomie is me niet onbekend, maar ik had er geen besef van dat een mens door het leven ging met een tongriempje...maar goed, het was dus tekort..en wat nu, vroeg ik me af. Het zou op lange termijn spraakproblemen geven, en zelfs voor het eten van de borstvoeding zou het niet zo goed zijn...en met die verstande heb ik toch de knoop doorgehakt en is dinsdag het tongriempje 'geknipt', waardoor de tong nu meer bewegingsvrijheid heeft (nu alleen maar hopen dat hij later ook weer niet teveel babbelt :-) )

Zelf heeft onze Noah daar gene kick voor gegeven, het blijkt nogal ongevoelig te zijn, in de eerste weken van je leven...hij had meer last van het feit dat ze maar steeds in zijne mond aan het kijken waren!

Voor de rest hier nog enkele updates van fotootjes:

*met papa effe relaxen buiten in het gras, da was tof!*




*Kijk, ik ben een echte BUMBA-BOY*





*Mama legt mij altijd recht in de box, maar ik lig liever dwars...alleen kan ik me dan niet meer alleen goed leggen*

Moments of Noah

Beelden uit het leven van een 5 weken oude baby:

*de mama kusjes geven doe ik graag*




*de papa is mijn relaxzetel, maar soms ook mijn klimrekje*




*heb je mijn mooie teentjes al eens bewonderd?*



*mijn lievelingsvervoersmiddel: de maxi-cosi, meestal hou ik dan op met wenen hierin*




*een close-up nog eens van mij, zie ik er niet goed uit :-) *

Ochtendhumeur

Onze Noah is gewoon de mix van zijn ouders. Zo heeft hij ook het geweldige ochtendhumeur van zijn ouders geërfd. Zoals wij mag je hem vooral niet te snel uit zijn bedje nemen, het beste gewoon nog 5 minuutjes laten liggen (ook niet langer). Want mijnheer moet zijn rekoefeningen kunnen doen, om dan uiteindelijk te laten weten dat hij klaar is om te happen.

En zo lag hij deze morgend zijn stretch oefeningen te doen in zijn bedje:




Maar aangezien de mama hem een beetje te lang liet liggen door de fotosessie, krijg je snel commentaar van mijnheer:

Twee dikke vriendjes

Vandaag was het een drukke dag voor Noah. Hij heeft vandaag de gehoortest gedaan: alles ok...maar daar hadden we helemaal niet aan getwijfeld :-) Ook is hij nog eens gewogen, en hij is nu 4,600 kilootjes..weeral 500 gr bijgekomen op twee weken tijd!! Maar hij kan dan ook goed drinken he :




En dan in de namiddag was het een geweldige namiddag met mijn collega's van de nachtshift en de kleine Julie, die 6 daagjes ouder is dan onze Noah. En blijkbaar was het toch al liefde op het eerste gezicht van onze Noah's kant, kijk zelf maar:



Je ziet, een maand oud en hij kan al de charmeur uithangen :-)
En voor de rest gaat het hier zijn gangetje...zo ook met het badje...waar hij liever het kleine badje prefereert dan het grote...en zeg nu zelf, eigenlijk past hij er niet meer in, maar het grote badje vindt hij nog steeds niet zo leuk dan dit krappe onding:

al rammelend door de winkel

Vandaag voor de eerste keer alleen met onze Noah naar de supermarkt geweest, en ik kan je zeggen het was een hele belevenis. Hij was goed in slaap toen ik hier vertrok, in de auto begon hem nog meer te ronken en Bubbly dacht dat het goed was. Alleen was er een klein op onthoud aan de karrekes, moest ik die maxi cosy daar inpassen voor de eerste keer...en onze Noah had het al door dat de mama aan het sukkelen was. Dus die vond er niet beter op om toch maar even de plaatselijke bezoekers van de supermarkt op de hoogte te brengen van zijn vervelende situatie door es goed zijn keel open te zetten.
Maar dan had hij natuurlijk niet aan de inventieve mama gedacht: heb het eerste rammelende pakje uit de rekken genomen en er maar voor zijn oogskes mee beginnen schudden...resultaat was wel dat ik heel de winkel al rammelend met da zakske heb moeten doorlopen ;-)

Maar voor de rest geen klachten van onze kleine...hij blijft om op te eten, al denkt hij soms dat de mama ook eetbaar is:



Maar ja, wij halen van tijd tot tijd ook zotte kuren met hem uit, om hem al een beetje te harden voor het leven :-) :

krampekesdag

Gisteren was het een helse dag. Noah was niet in zijn doen, en na een tijd had ik door wat er mankeerde: krampekes. Nu de ene salvo na de andere liet hij komen, en blijkbaar had hij er serieus veel last van...want hij huilde aan een stuk door en was ontroostbaar. Daarom moest Bubbly toch iets gaan doen...dus maar een homeopathisch middelke bij de apotheker gaan halen, en vandaag is de toestand toch al veel beter.

Strakjes gaan we nog naar de speeltuin met de nichtjes en neefje van Noah, hijzelf zal er niet zoveel uitmaken...en ook de wandelwagen is niet altijd een even groot succes :-( alleen de armen van mama konden troost brengen.



En ja, voor de rest proberen we onze kleine al goed op te voeden en heb ik hem al laten kennis maken met de webccam...zodat hij toch heel effe kan communiceren met zijn papa in Brussel :-) Het is niet altijd even simpel om zo'n manneke in bedwang te houden voor het cameraatje, kijk zelf maar:

Vrijdag: weegdag en stressdag

We zijn nog niet half de dag, of onze Noah heeft de nodige stress al moeten doorstaan. Kind en Gezin is langsgeweest om de nodige info te geven en ook om te zien of hij nu goed eet...en daarom hebben ze hem ook es gewogen.

Dit was zijn gewicht bij de geboorte: 3940 gr, maar tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis is hij afgevallen tot 3540gr.



Vandaag gaf de weegschaal van de verpleegkundige 4100 gr aan. Dat wil dus zeggen dat hij in die twee weken dat we nu thuis zijn maar liefst een 600 gr is aangekomen, wat een 300 gr is per week...helemaal niet slecht voor zo'n klein teddybereke als onze Noah :-)
Maar hij vond het allemaal niet leuk, hem maar zomaar gaan wakker maken voor te wegen in zijn blootje...en ja, ik had het vlaggen. Bij het uitkleden nam hij even van de gelegenheid gebruik om dan ook royaal zichzelf onder te plassen... niet echt slim, want daardoor werd hij dan nog eens meer gefrustreerd door.

Maar meestal is onze kleine vriend een content venteke:



En hij kan ook nog altijd even schattige snoetjes trekken, om op te eten soms :-)